ಆದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ ಏನೆಂದರೆ; ಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳಲೇ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ದರ್ದು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಏಕಿದೆ? ಇಲ್ಲಿರುವ ಕತೆಯನ್ನೇ ನೋಡುವುದಾದರೆ(ಉದಾಹರಣೆಗೆ) ಮಾತೇ ಮರೆತ ಮನುಷ್ಯ ಯಾರಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಮಾತಾಡಲು ಏಕೆ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಾನೆ? ಅಂದರೆ ಅವನು ಶಬ್ದಗಳ ಆಚೆಗೆ(?) ಹೋಗಲಾರನೇ? ಆಚೆಗೆ ಏನೋ ಇರಬಹುದಲ್ಲವೇ? ಆ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಅನುಭವಿಸಲಾರದೆ ಆ ಅನುಭವವನ್ನು ಶಬ್ದಕ್ಕೇಕೆ ಅಂಟಿಸುತ್ತಾನೆ? ಮಾತಿಗೇಕೆ ಇಷ್ಟು ಜೋತು ಬೀಳುತ್ತಾನೆ? ತನ್ನನ್ನು ದಾಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದೇ? ಅಥವಾ ಹಗುರಾಗಲೆಂದೇ? ಹಗುರಾಗುವುದಾದರೆ ಮತ್ತೆ ಶಬ್ದದ ಹಂಗಿಗೇಕೆ ಬೀಳುವುದು?.......
ಆದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ ಏನೆಂದರೆ; ಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳಲೇ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ದರ್ದು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಏಕಿದೆ? ಇಲ್ಲಿರುವ ಕತೆಯನ್ನೇ ನೋಡುವುದಾದರೆ(ಉದಾಹರಣೆಗೆ) ಮಾತೇ ಮರೆತ ಮನುಷ್ಯ ಯಾರಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಮಾತಾಡಲು ಏಕೆ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಾನೆ? ಅಂದರೆ ಅವನು ಶಬ್ದಗಳ ಆಚೆಗೆ(?) ಹೋಗಲಾರನೇ? ಆಚೆಗೆ ಏನೋ ಇರಬಹುದಲ್ಲವೇ? ಆ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಅನುಭವಿಸಲಾರದೆ ಆ ಅನುಭವವನ್ನು ಶಬ್ದಕ್ಕೇಕೆ ಅಂಟಿಸುತ್ತಾನೆ? ಮಾತಿಗೇಕೆ ಇಷ್ಟು ಜೋತು ಬೀಳುತ್ತಾನೆ? ತನ್ನನ್ನು ದಾಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದೇ? ಅಥವಾ ಹಗುರಾಗಲೆಂದೇ? ಹಗುರಾಗುವುದಾದರೆ ಮತ್ತೆ ಶಬ್ದದ ಹಂಗಿಗೇಕೆ ಬೀಳುವುದು?.......
-- ಸಂಪತ್ ಕುಮಾರ್